- zalążek
- сущ.• зародыш• зачаток• эмбрион* * *zaląż|ek♂, Р. \zalążekka бот. перен. зачаток;\zalążekki czegoś зачатки чего-л.* * *м, P zalążka бот., перен.зача́ток
zalążki czegoś — зача́тки чего́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zalążek
Смотреть что такое "zalążek" в других словарях:
zalążek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. zalążekżka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żeński narząd roślin nasiennych, służący do rozmnażania płciowego, z którego po zapłodnieniu rozwija się nasienie {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Załazek Piątkowski — Infobox Settlement name = Załazek Piątkowski settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Subcarpathian subdivision type2 = County… … Wikipedia
zalążek — m III, D. zalążekżka, N. zalążekżkiem; lm M. zalążekżki bot. «żeński twór rozmnażania się roślin nasiennych, z którego po zapłodnieniu rozwija się nasienie» przen. «początek, punkt wyjściowy czegoś, element, z którego coś się rozwija» Prywatny… … Słownik języka polskiego
Gmina Dubiecko — Dubiecko Commune Gmina … Wikipedia
Drohobyczka — Village … Wikipedia
Dubiecko — Village Parish church … Wikipedia
Nienadowa — Village … Wikipedia
jednozalążkowy — bot. «mający jeden zalążek» Słupek jednozalążkowy … Słownik języka polskiego
świt — m IV, D. u, Ms. świcie; lm M. y «pora stopniowego rozjaśniania się nieba aż do momentu pojawienia się słońca; początek ranka, brzask» Biały, blady, różowy, szary, wczesny świt. Blaski świtu. Świt różowił niebo. ∆ O świcie, świtem, skoro świt,… … Słownik języka polskiego
zaczątek — m III, D. zaczątektku, N. zaczątektkiem; lm M. zaczątektki książk. «to, od czego coś się zaczyna, od czego coś pochodzi, początkowe stadium czegoś; zalążek, początek» Zaczątki piśmiennictwa polskiego. Zaczątki poezji. Zaczątki teatru w Polsce.… … Słownik języka polskiego
zapylić — dk VIa, zapylićlę, zapylićlisz, zapylićpyl, zapylićlił, zapylićlony zapylać ndk I, zapylićam, zapylićasz, zapylićają, zapylićaj, zapylićał, zapylićany 1. «pokryć pyłem, zakurzyć; zanieczyścić pyłem powietrze, atmosferę» Zapylone liście drzew.… … Słownik języka polskiego
